Ηλικία και υπογονιμότητα στη γυναίκα
Γιατί είναι πιο δύσκολο για μια γυναίκα να μείνει έγκυος καθώς μεγαλώνει;
Το ωάριο μιας πιο μεγάλης γυναίκας είναι πιο δύσκολο να γονιμοποιηθεί, ωστόσο θα αναπτυσσόταν φυσιολογικά αν γονιμοποιούνταν; Ή δεν είναι πιο δύσκολο να γονιμοποιηθούν τα ωάρια, αλλά είναι πιθανότερο να αναπτυχθούν μη φυσιολογικά και έτσι να αποτύχει η εμφύτευσή τους; Με άλλα λόγια, ο μηχανισμός που δικαιολογεί υψηλότερα ποσοστά προβλημάτων στις γεννήσεις λόγω ηλικίας είναι ίδιος με εκείνον που δικαιολογεί τη μειωμένη γονιμότητα;
Η δυσμενής συνέπεια της ηλικίας δεν φαίνεται να επηρεάζεται από μια μείωση της «δυνατότητας γονιμοποίησης», ωστόσο μοιάζει να έχει μάλλον σχέση με τα μη φυσιολογικά χρωμοσώματα στο ωάριο.
Ας δούμε πώς δημιουργούνται τα ωάρια. Όλα τα ανθρώπινα κύτταρα εκτός από το σπερματοζωάριο και το ωάριο έχουν κανονικά 46 χρωμοσώματα. Το ωάριο και το σπερματοζωάριο προσφέρουν το καθένα 23 χρωμοσώματα στο αναπτυσσόμενο έμβρυο. Αυτό σημαίνει ότι καθώς δημιουργούνται το ωάριο και το σπερματοζωάριο, ο αριθμός των χρωμοσωμάτων πρέπει να μειωθεί σε 23. Αυτή η διαδικασία της ελάττωσης του αριθμού των χρωμοσωμάτων ονομάζεται μείωση.
Στους άνδρες, η διαδικασία είναι συνεχής, και παράγεται συνεχώς νέο σπέρμα. Στη γυναίκα, η κατάσταση είναι λίγο διαφορετική. Πριν από τη γέννησή της, ενώ είναι ακόμα έμβρυο, ο αριθμός των ωαρίων της αυξάνεται μέχρι περίπου τα 4-7 εκατομμύρια. Μετά από 20 περίπου εβδομάδες κύησης, το εμβρυϊκό σώμα της σταματά να παράγει νέα ωάρια. Αυτά τα ωάρια πρέπει επίσης να υποβληθούν στη διαδικασία της μείωσης που ελαττώνει τον αριθμό των χρωμοσωμάτων από 46 σε 23. Ωστόσο, στις 20 εβδομάδες, τα ωάρια καλύπτονται από ένα περίβλημα θυλακικών κυττάρων. Αυτά σταματούν τη διαδικασία της μείωσης και διατηρούν τα ωάρια υγιή, ωσότου αυτά χρειαστούν για την ωορρηξία. Ένα ωάριο αρχίζει πάλι να αναπτύσσεται περίπου τρεις μήνες πριν την ωορρηξία. Στην πραγματικότητα, η μείωση δεν ολοκληρώνεται παρά μόνο μετά την ωορρηξία και τη γονιμοποίηση.
Γνωρίζουμε ότι κατά την ωορρηξία στις πιο μεγάλες γυναίκες υπάρχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να περιέχουν τα ωάρια χρωμοσωμικές ανωμαλίες, όπως πρόσθετα ή ελλείποντα χρωμοσώματα. Αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι πότε δημιουργείται αυτή η ανωμαλία. Συμβαίνει ενώ τα ωάρια είναι σε λήθαργο, σε κατάσταση ανασταλμένης ζωτικότητας, αναμένοντας την ευκαιρία τους να αναπτυχθούν και να γίνει η ωορρηξία; Ή εμφανίζεται αφότου τα ορμονικά σήματα που αφορούν την ωορρηξία διεγείρουν το ωάριο για να αρχίσει η μείωση;
Οι ερευνητές έχουν υποθέσει ότι ίσως τα θυλακικά κύτταρα που περιβάλλουν το ωάριο χάνουν με την πάροδο του χρόνου την ικανότητά τους να διατηρούν τα ωάρια υγιή. Μερικοί θεωρούν ότι οι χημικές ανωμαλίες μέσα στο κύτταρο είναι υπεύθυνες για τα λάθη στη ελάττωση του αριθμού των χρωμοσωμάτων (μείωση), και ότι η μεταφορά του κυτταρικού υλικού από μια νεότερη γυναίκα μπορεί να αναζωογονήσει το ωάριο. Ενώ οι αρχικές μελέτες έχουν δείξει ότι αυτή η κυτταροπλασματική μεταφορά μπορεί να πραγματοποιηθεί και το ωάριο μπορεί να γονιμοποιηθεί και να αναπτυχθεί κανονικά, δεν έχει απαντηθεί το ερώτημα αν αυτό διορθώνει τα προβλήματα που έχουν σχέση με την ηλικία. Ελπίζουμε ότι θα έχουμε τις απαντήσεις στα επόμενα δύο ή τρία χρόνια.
Δείτε τις πιθανότητες εγκυμοσύνης στην εξωσωματική ανάλογα με την ηλικία σας.
