Ανωμαλίες της Μήτρας

Εισαγωγή

Οι ανωμαλίες της μήτρας (ανωμαλίες εκ γενετής) είναι ανωμαλίες στην κατασκευή της μήτρας που παρουσιάζονται κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του εμβρύου. Περιλαμβάνουν αλλαγές τόσο στο περίγραμμα της εξωτερικής επιφάνειας της μήτρας όσο και στην εσωτερική της κοιλότητα. Μπορεί να παρουσιαστούν επίσης άλλα προβλήματα, όπως ελλιπής δημιουργία της μήτρας, ή ένας πραγματικός διπλασιασμός της μήτρας.

Οι όροι που χρησιμοποιούνται για την περιγραφή των καταστάσεων αυτών είναι οι εξής:

τοξοειδής μήτρα
δίκερως μήτρα
δίδελφη μήτρα
διαφραγματική μήτρα
μονόκερη μήτρα

Οι ασθενείς μπορεί να είναι πλήρως ασυμπτωματικές, αν και ορισμένες από αυτές τις ανωμαλίες συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο υπογονιμότητας και καθ’έξιν αποβολών. Μπορεί επίσης να παρουσιαστεί παρεμπόδιση της έμμηνου ρύσεως με επακόλουθο τον πυελικό πόνο.

Θεραπεία

Η θεραπεία εξαρτάται εξολοκλήρου από τις επιθυμίες της ασθενούς, το αναπαραγωγικό της ιστορικό και τα σχέδιά της αναφορικά με τη μελλοντική της γονιμότητα. Υπάρχουν διάφορες υστεροσκοπικές και λαπαροσκοπικές διαδικασίες για τη διόρθωση αυτών των κατασκευαστικών ανωμαλιών.

Συγγενείς ανωμαλίες

Εισαγωγή

Οι συγγενείς ανωμαλίες είναι κατασκευαστικές ανωμαλίες που μπορούν να παρουσιαστούν σε ολόκληρο το σώμα λόγω μη φυσιολογικής διάπλασης κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του εμβρύου. Οι ανωμαλίες της αναπαραγωγικής οδού επηρεάζουν τις περισσότερες φορές τη μήτρα, ωστόσο μπορεί επίσης να τροποποιήσουν την ανάπτυξη του τραχήλου, των σαλπίγγων και του κόλπου. Τέτοια παραδείγματα είναι τα διαφράγματα ή τα τοιχώματα που αναπτύσσονται στο εσωτερικό της κοιλότητας της μήτρας ή στο εσωτερικό του κόλπου, διαφοροποιήσεις στο σχήμα της μήτρας, ή πραγματικοί διπλασιασμοί των αναπαραγωγικών οργάνων. Αυτές οι ανωμαλίες μπορεί να είναι ασυμπτωματικές ή μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα, όπως η παρεμπόδιση της έμμηνης ρήσης και ο επακόλουθος πόνος στην πύελο, η υπογονιμότητα ή οι καθ’έξιν αποβολές.

Θεραπεία

Η θεραπεία εξαρτάται από την εκάστοτε ανωμαλία, από τη συμπτωματολογία της ασθενούς και από το αναπαραγωγικό ιστορικό και την ανάλογη επιθυμία για μελλοντική γονιμότητα. Η θεραπεία είναι συνήθως χειρουργική και πιο συγκεκριμένα υστεροσκόπηση, λαπαροσκόπηση ή μια συνδυαστική προσέγγιση.