Αναπνοές στον Ανώδυνο Τοκετό

Δείτε την κάλυψη του ΙΑΣΩ από το ταμείο σας!

Πρώτο επίπεδο αναπνοής:

Πρόκειται για μια αργή σε ρυθμό και ρυθμική μέθοδο αναπνοής. Χρησιμοποιείται όταν οι συστολές έχουν αρχίσει να γίνονται ιδιαίτερα έντονες, δηλαδή, όταν δεν μπορείτε ούτε να μιλήσετε, ούτε να περπατήσετε, αλλά ούτε και να γελάσετε κατά την διάρκεια των συστολών. Οι συστολές σε αυτή την φάση έχουν μέτρια ένταση και μπορείτε να διατηρήσετε την αναπνοή σας σε αργό και ομοιόμορφο ρυθμό κατά την διάρκεια τους. Παράλληλα, αυτός ο ρυθμός αναπνοής χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με μεθόδους ενεργού χαλάρωσης.

Στην αρχή μιας συστολής...

Συγκεντρώστε την προσοχή σας σε ένα σημείο.
Πάρτε μια βαθιά ανάσα ώστε να δώσετε στο σώμα σας το σήμα ότι πρέπει να χαλαρώσει και να αυξήσετε το οξυγόνο του μωρού και της μήτρας.
Αφήστε τον αέρα να μπει από την μύτη και το στόμα. Πάρτε μια όσο γίνεται μεγαλύτερη εισπνοή, αφήνοντας τον θώρακα να μεγαλώσει. Θα σας βοηθήσει πολύ να αρχίσετε να μετράτε αργά "εισπνοή... δύο... τρία... τέσσερα, εκπνοή... δύο... τρία... τέσσερα" ώστε να κρατήσετε έναν ομοιόμορφο ρυθμό.
Προσπαθήστε να παίρνετε 8 - 10 αναπνοές το λεπτό, δηλαδή, στο μισό περίπου της κανονικής αναπνοής.
Μόλις περάσει η συστολή, αδειάστε τον αέρα από τους πνεύμονες σας (σκεφτείτε πως αδειάζετε την ίδια την συστολή).

Ο ρυθμός της αναπνοής, που πρέπει να έχετε κατά την διάρκεια των συστολών πρέπει να είναι κάπως έτσι:

Δεύτερο επίπεδο αναπνοής:

Χρησιμοποιήστε αυτόν τον ρυθμό όταν οι συστολές έχουν αρχίσει να γίνονται πιο έντονες ώστε να κρατήσετε τον ρυθμό της αναπνοής σας. Το βάθος της αναπνοής σας δεν είναι τόσο μεγάλο και ο ρυθμός αρχίζει να γίνεται πιο γρήγορος όταν οι συστολές είναι έντονες.

Όταν αρχίζουν οι συστολές...

Συγκεντρωθείτε σε ένα σημείο.
Εκπνεύσατε.
Αρχίστε να εισπνέετε και εκπνέετε από το στόμα, όχι βαθιά (περίπου όσο βαθιά μπορείτε ώστε να μιλάτε). Καθώς η συστολή γίνεται έντονη, είναι φυσικό η αναπνοή σας να γίνεται και πιο γρήγορη. Κάντε την αναπνοή σας πιο αργή, όταν αρχίζει να χαλαρώνει η συστολή. Να θυμάστε πως η εκπνοή και η εισπνοή πρέπει να έχουν ομοιόμορφο ρυθμό. Βέβαια, θα σας βοηθήσει αν αρχίσετε να μετράτε ή να σκέφτεστε και κάνετε κάτι άλλο, που θα σας βοηθήσει να διατηρήσετε την αναπνοή σας ομοιόμορφη.
Αφήστε τον αέρα να βγει από τα πνευμόνια σας στο τέλος κάθε συστολής.
Ο ρυθμός της αναπνοής σας πρέπει να μοιάζει με το παρακάτω σχήμα:

Τρίτο επίπεδο αναπνοής:

Αυτός ο ρυθμός αναπνοής εφαρμόζεται όταν οι συστολές έχουν αρχίσει να γίνονται μεγάλες σε χρονική διάρκεια και έντονες. Ακόμα, σε αυτό το επίπεδο, οι συστολές θα είναι λιγότερο επώδυνες αν μπορέσετε να διατηρήσετε τον ρυθμό της αναπνοής σας. Σε αυτό το σημείο πρέπει να συντονιστείτε με τις οδηγίες του γυναικολόγου και της μαίας που σας βοηθά ώστε να συγκεντρώσετε την προσοχή σας στην σωστή αναπνευστική διαδικασία.

Αυτό το επίπεδο αναπνοής δεν έχει βαθιές εισπνοές και εκπνοές και γίνεται από το στόμα. Ίσως, μάλιστα, να μην προλάβετε να εκπνεύσετε στην αρχή της συστολής γιατί γίνεται έντονη σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα.

Συγκεντρωθείτε σε ένα σημείο (που μπορεί να είναι η μαμή που σας βοηθά).
Πάρτε μικρές εισπνοές και αναπνοές από το στόμα. Στην τέταρτη εισπνοή κλείστε τα χείλη και εκπνεύστε. Ο ήχος της αναπνοής σας θα μοιάζει σαν: αχι, αχι, αχι, αχου, αχι, αχι, αχι, αχου, αχι, αχι, αχι, αχου και θα συνεχίζει με αυτόν τον ρυθμό σε όλη την διάρκεια της συστολής. Μην κάνετε τον ήχο του hoo να μοιάζει έντονος, ή σταματάτε σε αυτό το σημείο της εκπνοής πριν από την επανάληψη της όλης διαδικασίας. Κρατήστε ομοιόμορφο τον ρυθμό της αναπνοής σας σε όλη την διάρκεια της διαδικασίας και προσπαθήστε να μην επιταχύνετε όταν η συστολή γίνεται ιδιαίτερα έντονη.
Τελειώνετε κάθε συστολή με μια εκπνοή.

Ο σωστός ρυθμός της αναπνοής θα επιτευχθεί σε συνεργασία με την μαία που σας παρακολουθεί μαζί με τον γυναικολόγο σας στην διάρκεια του τοκετού αλλά συνήθως στα μαθήματα θα έχει αναλυθεί και επεξηγηθεί η διαδικασία του.

Για μερικές επίτοκες, αυτός ο ρυθμός αναπνοής είναι πολύ εύκολος και ρυθμικός. Μπορείτε να διαφοροποιήσετε τον αριθμό των εκπνοών (χου) ώστε να επικεντρώσετε πιο εύκολα την προσοχή σας στις συστολές. Κατά την διάρκεια μιας συστολής, η μαία θα σας ενημερώσει (με λόγια ή με σήματα), πόσες φορές πρέπει να κάνετε χι (εισπνοές) πριν από το χου (εκπνοή). Για παράδειγμα, 4 χι και ένα χου, 5 χι και ένα χου, 3 χι και ένα χου, 6 χι και ένα χου, 2 χι και ένα χου ... κλπ.

Εφαρμόστε τον ρυθμό που σας εξυπηρετεί καλύτερα!
Η ΜΑΙΑ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ώστε η αναπνοή της επιτόκου να είναι ομοιόμορφη κατά την εισπνοή και την εκπνοή και να παίρνει σύντομες και μικρές αναπνοές ώστε να οξυγονωθεί σωστά ο οργανισμός της.

Η αναπνοή σαν μέσο πρόωρης ώθησης

Κατά το μεσοδιάστημα ανάμεσα στις συστολές, ίσως να αισθανθείτε την ανάγκη να δώσετε ώθηση ή να ασκήσετε κάποια δύναμη. Έχει μεγάλη σημασία να εμποδίσετε την ώθηση αυτή μέχρι να σας πει ο γιατρός ή η μαία. Αν σπρώξετε πριν ο τράχηλος της μήτρας έχει πλήρη διαστολή, τότε υπάρχει κίνδυνος να τραυματίσετε αυτό το σημείο. Βέβαια, καταλαβαίνουμε πόσο δύσκολο είναι για σας να εμποδίσετε αυτή την ανάγκη που έχετε για να σπρώξετε, αλλά θα σας βοηθήσει να εφαρμόσετε τον ρυθμό που σας δίνουμε:

Όταν έχετε την ανάγκη να σπρώξετε, πάρτε μια εισπνοή και αφήστε τον αέρα να βγει αργά από το στόμα, φροντίζοντας ώστε τα μάγουλα σας να είναι χαλαρά. Συνεχίστε να εκπνέετε μέχρι να σταματήσει η διάθεση σας να σπρώχνετε. Κατά την διάρκεια μιας συστολής μπορεί να αισθανθείτε περισσότερες από μια φορές την διάθεση να σπρώξετε. Χρησιμοποιήστε την μέθοδο που σας αναφέραμε παραπάνω και μόλις φύγει η διάθεση της ώθησης επιστρέψτε στον ρυθμό αναπνοής που είχατε προηγουμένως μέχρι να περάσει η συστολή.

Αναπνοή για να γίνει η εξώθηση (αναπνοή τοκετού)

Για να χρησιμοποιήσετε όσο γίνετε λιγότερη ενέργεια και για να δώσετε καλύτερη ώθηση, πρέπει να σπρώχνετε μόνο κατά την διάρκεια των συστολών και όταν σας έρχεται να δώσετε ώθηση. Αν δεν αισθάνεστε αυτή την διάθεση, τότε ο γιατρός ή η μαία θα σας πει πότε να σπρώξετε.

Όταν αρχίζει η συστολή:

Εκπνεύστε δύο φορές και εισπνεύσατε βαθιά πριν την στιγμή που πάτε να σπρώξετε το μωρό.
Εισπνεύσατε την Τρίτη φορά, κρατήστε την αναπνοή σας και σπρώξτε για όσο χρόνο έχετε το αίσθημα της ώθησης (ή για 5 ή 6 δευτερόλεπτα) και επαναλαμβάνετε το κάθε ένα από τα τρία σετ αναπνοών μέχρι δέκα φορές. Εκπνεύστε, πάρτε μερικές γρήγορες και βαθιές αναπνοές (φροντίζοντας να κρατάτε τεντωμένους τους μύες της κοιλιάς), κρατάτε την τρίτη εισπνοή σας μέχρι να περάσει η συστολή ή σας πει ο γιατρός και η μαία να εκπνεύσετε.

Στα μαθήματα με την μαία και τον γυναικολόγο σας θα σας εξηγηθούν απορίες για τον ρυθμό και τον τύπο αναπνοής στην εξώθηση.

Μια παραλλαγή είναι να πάρετε μία βαθιά εισπνοή και να εξωθήσετε πιέζοντας ενώ συγχρόνως αφήνετε να βγει η αέρας εκπνέοντας αργά (αντί να κρατήσετε την αναπνοή σας). Όταν θέλετε και άλλο αέρα, πάρτε μια βαθιά εισπνοή και επαναλάβατε την όλη διαδικασία.

Αν σπρώχνετε και δεν καταλαβαίνετε καμία κίνηση από το μωρό, προσπαθήστε να αλλάξετε πρώτα την θέση που έχετε. Αν δεν συμβεί τίποτα, προσπαθήστε να κρατήσετε την αναπνοή σας και να σπρώξετε για λίγο μεγαλύτερο χρόνο. Ακόμα, πάρτε μια γρήγορη ανάσα ανάμεσα στις φορές που δίνετε ώθηση.

Υπεροξυγόνωση

Ορισμός: Η υπεροξυγόνωση αφορά τα διαφορετικά ποσοστά οξυγόνου και διοξειδίου του άνθρακα στο αίμα. Συμβαίνει όταν η εκπνοή περιέχει μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα, με αποτέλεσμα να παραμένει στον οργανισμό και μεγάλη ποσότητα οξυγόνου.

Αιτία: Όταν εισπνέουμε και εκπνέουμε διαφορετικές ποσότητες αέρα (συγκεκριμένα, όταν εκπνέουμε περισσότερο αέρα απ' ότι εισπνέουμε).

Η υπεροξυγόνωση εμφανίζεται όταν: χάσουμε τον ρυθμό της αναπνοής μας ή όταν πανικοβληθούμε ή βρεθούμε σε υπερένταση, η εκπνοή μας είναι μεγαλύτερη από την εισπνοή μας (κάτι ανάλογο συμβαίνει και όταν λαχανιάζουμε) - ιδιαίτερα όταν χρησιμοποιούμε ειδικές τεχνικές αναπνοής ή κατά την διάρκεια γυμναστικών ασκήσεων ή κατά τον τοκετό.

Συμπτώματα: Μυρμήγκιασμα ή μούδιασμα στις άκρες των δακτύλων, στα χείλη, στην άκρη της μύτης, στα δάκτυλα των ποδιών, ζαλάδα ή τάση για λιποθυμία, βλέπουμε αστεράκια, μας πιάνουν κράμπες ή σπασμοί στους μυς του ενός ή και των δύο χεριών.

Τι πρέπει να κάνουμε: Να πάρουμε μια μικρή χαρτοσακούλα και να εισπνεύσουμε ξανά διοξείδιο του άνθρακα, ή να εισπνεύσουμε σχηματίζοντας με τα χέρια μας ένα κοίλωμα ανάμεσα στο στόμα και την μύτη. Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνουμε και κατά την διάρκεια των συστολών και ανάμεσα στις συστολές μέχρι να εξαφανιστούν τα συμπτώματα.

Το ζητούμενο είναι η αναπνοή σας να είναι συντονισμένη και στην εισπνοή και κατά την εκπνοή. Εδώ θα σας εξυπηρετήσει πολύ αν αρχίσετε να μετράτε και να αναπνέει μαζί σας και η μαία και, μάλιστα, να κτυπάτε ρυθμικά τα δάκτυλα σας. Η πρακτική εξάσκηση θα σας βοηθήσει να μάθετε πολύ καλά τις τεχνικές αναπνοής και κατά πάσα πιθανότητα δεν θα εμφανίσετε κανένα σύμπτωμα υπεραναπνοής κατά την διάρκεια του τοκετού.

Εφλοράζ

Πρόκειται για αργές και σταθερές μαλακτικές κινήσεις στην κοιλιά, τα χέρια ή τα πόδια της μέλλουσας μητέρας. Το μασάζ αυτό γίνεται ή από την ίδια την επίτοκη ή από την μαία. Μάλιστα, αν οι μαλακτικές κινήσεις ξεκινούν από επάνω και πηγαίνουν προς τα κάτω, θα βοηθήσουν την επίτοκη να κρατήσει σταθερή και ρυθμική την αναπνοή της. Καλό είναι να κρατά τα χέρια της απασχολημένα αν δεν μπορεί να τα κρατήσει ακίνητα σε ένα σημείο.

Μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον Δρ. Θάνο Παράσχο στα τηλέφωνα +(30) 210 6774104 και +(30) 697 3000432 ή συμπληρώνοντας την φόρμα επικοινωνίας μας.