Κατάψυξη μικρού αριθμού σπερματοζωαρίων

Οι νέες μέθοδοι κρυοσυντήρησης που θα επιτρέψουν την κρυο-διατήρηση πολύ μικρών ποσοτήτων σπέρματος, επιδέχονται περαιτέρω έρευνας. Μέχρι στιγμής, υπάρχουν πολύ λίγες δημοσιευμένες μελέτες που αφορούν στη κρυοσυντήρηση μικρού αριθμού σπερματοζωαρίων που έχουν ληφθεί χειρουργικά από τους όρχεις ή την επιδιδυμίδα. Τα στοιχεία που έχουμε προς το παρόν στη διάθεση μας δεν συνηγορούν υπέρ καμιάς από τις υπάρχουσες στρατηγικές.

Τα ζευγάρια που παρουσιάζουν υπογονιμότητα οφειλόμενη σε ανδρικό παράγοντα, αντιπροσωπεύουν το 30-40% του υπογόνιμου πληθυσμού, ενώ η αζωοσπερμία, καλύπτει το 10% των περιπτώσεων αυτών. Μόνο το 36-64% του σπέρματος "διασώζεται" κατόπιν ορχικής βιοψίας, και αυτό ακόμη παρουσιάζει συχνά ασθενή κινητικότητα και αποδίδει πολύ μικρό αριθμό σπερματοζωαρίων. Επιπλέον, πολλαπλές ορχικές βιοψίες, ελλοχεύουν τον κίνδυνο λοίμωξης ή αιματώματος στην περιοχή της βιοψίας. Συνεπώς, η κρυοσυντήρηση σπερματοζωαρίων που έχουν ανακτηθεί με χειρουργικές μεθόδους αποτελεί πρόκληση και συνιστά αναγκαία στρατηγική όταν πρόκειται για στειρότητα οφειλόμενη σε ανδρικό παράγοντα.

Κρυοσυντήρηση ενός σπερματοζωαρίου

Η ιδέα της κρυοσυντήρησης ενός σπερματοζωαρίου εισήχθη από τον Cohen και τους συνεργάτες του το 1997. Αυτή η τεχνική απαιτεί τη χρήση διαφανούς ζώνης από ανθρώπινο ή ζωικό ωάριο. Με τη βοήθεια μικρο-χειρισμών αφαιρούνται τα κυτταροπλασματικά στοιχεία από το ωοκύτταρο και με τη χρήση μικροπιπέτας, τοποθετούνται τα σπερματοζωάρια στην άδεια διάφανη ζώνη του ωαρίου. Με επιτυχία έχουν χρησιμοποιηθεί διαφανείς ζώνες από ωάρια ή έμβρυα τόσο τρωκτικών, όσο και ανθρώπων. Παραλλαγές του πρωτοκόλλου περιλαμβάνουν τη χρήση λέιζερ για τη δημιουργία οπής. Διάφορα μεγέθη μικροπιπετών (από 4 έως 15μιτι) χρησιμοποιούνται ακολούθως για το άδειασμα της ζώνης. Το άνοιγμα μικρών οπών (7,5μπη) καταλήγει συχνά σε καταστροφή του ωαρίου κατά την εκκένωση της διαφανούς ζώνης, ενώ μεγαλύτερες οπές πιθανόν να οδηγήσουν σε απώλεια σπέρματος.

Για δείγματα που απομακρύνονται με χειρουργικές μεθόδους από τον όρχι ή την επιδιδυμίδα, μια λύση αποτελεί επίσης η κρυοσυντήρηση σε πολλαπλά μικροσκοπικά σωληνάρια, καθένα από τα οποία θα επαρκεί για την πραγματοποίηση μίας και μόνο προσπάθειας IVF. Δυστυχώς, η τεχνική αυτή αποδεικνύεται αναποτελεσματική σε σοβαρές περιπτώσεις όπου ο αριθμός των σπερματοζωαρίων που ανακτώνται είναι εξαιρετικά μικρός, καθώς το σπέρμα μπορεί να προσκολληθεί στα τοιχώματα του φορέα και να χαθεί. Επιπλέον ένα σπερματοζωάριο δεν μπορεί να "φορτωθεί" εύκολα στα σωληνάρια κρυοσυντήρησης.

Έχει επίσης προταθεί, η κρυοσυντήρηση σπέρματος σε μικροσταγόνες ως εξής: 50-100μl μίγματος σπέρματος : κρυοπροστατευτικού τοποθετούνται στην επιφάνεια ξηρού πάγου και μετά απευθείας σε υγρό άζωτο. Η μέθοδος αυτή ωστόσο, δεν έχει υιοθετηθεί καθώς η απευθείας επαφή του δείγματος με τον ξηρό πάγο ελλοχεύει τον κίνδυνο επιμόλυνσης.

Η χρήση ICSI πιπετών ως αποστειρωμένους φορείς για κρυοσυντήρηση μεμονωμένων σπερματοζωαρίων έχει επίσης προταθεί, αλλά δεν ενδείκνυται για μακροχρόνια αποθήκευση λόγω ευαισθησίας των πιπετών στη θραύση αλλά και λόγω του κινδύνου επιμόλυνσης που επιφυλάσσει η άμεση έκθεση του δείγματος στο υγρό άζωτο.

Οι αγκύλες κρυοδιατήρησης είναι μια ακόμη λύση στην κρυοσυντήρηση τέτοιων δειγμάτων, καθώς υπάρχει η δυνατότητα αποθήκευσης πολύ μικρών όγκων και η απώλεια σπέρματος είναι ελάχιστη αφού δεν υπάρχουν επιφάνειες για προσκόλληση.

Οι νέες μέθοδοι κρυοσυντήρησης που θα επιτρέψουν την κρυο-διατήρηση πολύ μικρών αριθμών και ποσοτήτων σπέρματος, επιδέχονται περαιτέρω έρευνας. Μέχρι στιγμής, υπάρχουν πολύ λίγες δημοσιευμένες μελέτες που αφορούν στη κρυοσυντήρηση μικρού αριθμού σπέρματος που έχει απομακρυνθεί χειρουργικά από τον όρχι ή την επιδιδυμίδα. Τα στοιχεία που έχουμε προς το παρόν στη διάθεση μας δεν συνηγορούν υπέρ καμιάς από τις υπάρχουσες στρατηγικές.

Διαβάστε περισσότερα: κρυοσυντήρηση σπέρματος