Υπογονιμότητα, Που οφείλεται η υπογονιμότητα, Θεραπεία

 

Πόσο συχνή είναι η υπογονιμότητα;

Σύμφωνα με διάφορες επιδημιολογικές μελέτες και εκτιμήσεις του Π.Ο.Υ., περίπου το 8-12% των ζευγαριών που βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία αντιμετωπίζει κάποιας μορφής δυσκολία στην προσπάθειά του να αποκτήσει απογόνους. Παγκοσμίως, υπολογίζεται ότι υπάρχουν 50-80 εκατομμύρια υπογόνιμα ζευγάρια, στα οποία προστίθενται περίπου 2 εκατομμύρια νέα ζευγάρια κάθε χρόνο, με τάση για αύξηση.

Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν ακόμη πλήρεις επιδημιολογικές μελέτες της υπογονιμότητας, αλλά εκτιμάται ότι περίπου 300.000 ζευγάρια δυσκολεύονται να αποκτήσουν παιδιά.

Η συχνότητα της υπογονιμότητας μπορεί να ποικίλλει από περιοχή σε περιοχή και από πληθυσμό σε πληθυσμό. Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν υπάρχει ειδικό «προφίλ» του υπογόνιμου ζευγαριού, άντρα ή γυναίκας. Η υπογονιμότητα είναι πολυσύνθετη και ρευστή κατάσταση: το ίδιο άτομο, ή ζευγάρι, μπορεί να διανύσει μεγάλες χρονικές περιόδους στις οποίες αδυνατεί να συλλάβει και η αδυναμία αυτή μπορεί να επέλθει, ή να λήξει, χωρίς προειδοποίηση. Τις περισσότερες φορές η υπογονιμότητα δεν έχει ειδικά συμπτώματα (π.χ. πόνο, πυρετό, δυσφορία) κι έτσι δεν την αντιλαμβανόμαστε.

Πιθανότητα φυσιολογικής σύλληψης

Η μέση φυσιολογική πιθανότητα σύλληψης και κύησης από ένα γόνιμο ζευγάρι με κανονική σεξουαλική ζωή δεν υπερβαίνει το 20% ανά έμμηνο κύκλο. Το ποσοστό αυτό είναι μεγαλύτερο όταν η ηλικία της γυναίκας είναι μικρή (κάτω των 25 ετών), παραμένει περίπου σταθερό μέχρι την ηλικία των 30 και μειώνεται προοδευτικά μέχρι την ηλικία των 40 ετών. Σε μεγαλύτερες ηλικίες, το ποσοστό φυσιολογικής σύλληψης είναι πολύ μικρό, της τάξεως του 5% το πολύ. Περίπου το 50% των φυσιολογικών γόνιμων ζευγαριών επιτυγχάνει κύηση κατά το πρώτο έτος προσπαθειών και 20-35% των ζευγαριών αυτών επιτυγχάνει κύηση κατά το δεύτερο έτος προσπαθειών. Το υπόλοιπο 15% είναι τα «υπογόνιμα» ζευγάρια.

Με την βοήθεια μαθηματικών μοντέλων έχει βρεθεί ότι η αθροιστική πιθανότητα τεκνοποίησης για ένα μέτρια υπογόνιμο ζευγάρι προσεγγίζει το 95% στην πενταετία, ενώ για ένα βαρέως υπογόνιμο ζευγάρι φθάνει έως και 45% στην πενταετία. Πράγματι, πολλά ζευγάρια που αποτυγχάνουν επανειλημμένως στην εξωσωματική γονιμοποίηση και αποφασίζουν να σταματήσουν τις προσπάθειες, τεκνοποιούν αργότερα από μόνα τους, όταν «δεν το περιμένουν».

Επομένως, το τυπικό χρονικό όριο των 12 μηνών δεν πρέπει να θεωρείται απόλυτο: εάν ένα ζευγάρι έχει τον χρόνο και την υπομονή να περιμένει, η εγκυμοσύνη θα έλθει, έστω και ύστερα από αρκετούς μήνες. Ωστόσο, αυτά προφανώς δεν ισχύουν όταν υπάρχει βεβαιωμένη στειρότητα ενός μέλους του ζευγαριού. Κατά συνέπεια, η λογική αντιμετώπιση είναι να διερευνάται η γονιμότητα μετά από ένα έτος τακτικών απροστάτευτων επαφών και, εάν δεν εντοπίζεται παράγοντας απόλυτης στειρότητας, το ζευγάρι να περιμένει, προκειμένου να αποφύγει την άσκοπη ιατρική αντιμετώπιση για την απόκτηση παιδιών.

Image

Αίτια της υπογονιμότητας σε γυναίκες και άντρες

Τα αίτια της υπογονιμότητας πρέπει να αναζητηθούν τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες. Μετά τον λεπτομερή διαγνωστικό έλεγχο στις περισσότερες περιπτώσεις θα βρεθεί το αίτιο που την προκαλεί, ενώ η ανεξήγητη υπογονιμότητα αφορά την μειονότητα των ζευγαριών.

Σε πολύ αδρές γραμμές, η υπογονιμότητα οφείλεται είτε σε φλεγμονές του γεννητικού συστήματος, είτε σε ορμονικές διαταραχές. Και τα δύο προκαλούν συγκεκριμένες δυσλειτουργίες σε άντρες και γυναίκες.

Στην Ελλάδα μάλιστα, θεωρείται ότι οι αυξημένες εκτρώσεις, καθώς και διάφορες λοιμώξεις του γεννητικού συστήματος που δεν καταπολεμούνται έγκαιρα και ολοκληρωτικά, προκαλούν χρόνιες φλεγμονές και οδηγούν τελικά σε υπογονιμότητα.

Συμπτώματα υπογονιμότητας

Στους άνδρες συνήθως το μοναδικό σύμπτωμα είναι ότι η σύντροφος/σύζυγος δεν μένει έγκυος. Αλλα συμπτώματα που πρέπει να ελέγχονται είναι η στυτική δυσλειτουργία, προβλήματα στην εκσπερμάτιση, ορμονικές διαταραχές, αλλαγές στους όρχεις, παχυσαρκία.

Διαβάστε περισσότερα για την ανδρική υπογονιμότητα.

Στις γυναίκες τα πράγματα είναι πιο πολύπλοκα, και τα βασικά συμπτώματα υπογονιμότητας είναι:

• Ακανόνιστες περίοδοι ή απουσία περιόδου
• Πολύ επώδυνες περίοδοι
• Ενδομητρίωση
• Φλεγμονώδης νόσος της πυέλου
• Περισσότερες από μία αποβολές

Η ύπαρξη ακανόνιστου κύκλου σε μια γυναίκα μπορεί να συμβάλει στην υπογονιμότητα, καθώς σημαίνει ότι η γυναίκα μπορεί να μην έχει τακτική ωορρηξία. Η ωορρηξία είναι όταν η ωοθήκη απελευθερώνει ένα ωάριο. Η ακανόνιστη ωορρηξία μπορεί να οφείλεται σε πολλά ζητήματα, όπως το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCOS), η παχυσαρκία, το χαμηλό βάρος και τα προβλήματα του θυρεοειδούς.

Διάγνωση

Πριν από οποιαδήποτε θεραπεία χρειάζεται να τεθεί μια σαφής διάγνωση. Η διάγνωση της υπογονιμότητας γίνετια από εξειδικευμένο γιατρό (γυναικολόγο, ουρολόγο-ανδρολόγο ή ενδοκρινολόγο, ανάλογα με την περίπτωση). Εκτός από την κλινική εξέταση και την λεπτομερή λήψη του ιατρικού ιστορικού του ζευγαριού ( ή του μεμονωμένου άνδρα ή γυναίκας), ο διαγνωστικός έλεγχος μπορεί να συμπεριλάβει:

• μικροβιολογικές εξετάσεις (συνήθως καλλιέργεια σπέρματος και κολπικού υγρού)
• εργαστηριακές αναλύσεις αίματος, σπέρματος και τραχηλικής βλέννας
• ειδικές απεικονιστικές εξετάσεις (υπερηχογράφημα κάτω κοιλίας ή οσχέου, υστεροσαλπιγγογραφία, αξονική ή μαγνητική τομογραφία)
• κολποσκόπηση, πεοσκόπηση
• χειρουργικές επεμβάσεις (υστεροσκόπηση, λαπαροσκόπηση)
• άλλες ειδικές εξετάσεις και αναλύσεις (ανοσολογικές, σπέρματος, κ.λπ.)

Επαναλαμβάνουμε ότι η ορθή διάγνωση είναι εξαιρετικά σημαντική, διότι αυτή καθοδηγεί την επιλογή της θεραπευτικής στρατηγικής. Διεθνώς διαφαίνεται πλέον η τάση για εξατομικευμένη θεραπεία, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του κάθε ζευγαριού. Είναι επομένως χρήσιμο τα ζευγάρια να απευθύνονται σε οργανωμένα κέντρα γονιμότητηας, είτε μετά από σύσταση του γενικού τους παθολόγου, είτε του ειδικευμένου γιατρού με τον οποίον είχαν την πρώτη τους επαφή, είτε ακόμη και απ’ ευθείας.

Έτσι το ζευγάρι δεν υποχρεώνεται σε άσκοπες ή πολλαπλές εξετάσεις και σε αποσπασματικές ή ημιτελείς διαγνωστικές διαδικασίες, ενώ μειώνεται και ο χρόνος αναμονής από την διαπίστωση του προβλήματος μέχρι την κατάστρωση του σχεδίου αντιμετώπισής του.

Λύσεις από το Κέντρο Γονιμότητας EmBIO

Το EmBIO είναι μία από τις μεγαλύτερες μονάδες εξωσωματικής γονιμοποίησης και γυναικολογίας στην Ευρώπη. Στο Κέντρο Γονιμότητας EmBIO το ειδικευμένο ιατρικό και επιστημονικό προσωπικό με επικεφαλής τον Δρ Θάνο Παράσχο, εφαρμόζει όλες τις θεραπευτικές τεχνικές από τις πιο πρωτοποριακές μέχρι τις καθιερωμένες συμβατικές μεθόδους υποβοηθούμενης γονιμοποίησης - αξιοποιώντας τον σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό μας μέχρι να επιτύχουμε τον κοινό μας σκοπό: Να φέρουμε στον κόσμο τα παιδιά που ποθούμε.

Κάθε χρόνο, αντιμετωπίζουμε με επιτυχία περισσότερες από 2.000 περιπτώσεις υπογονιμότητας. Και ευτυχώς για όλους μας, ακόμα και μετά από τόσα χρόνια, δεν σας βλέπουμε ούτε σαν απλές περιπτώσεις, ούτε σαν αριθμούς. Φροντίζουμε να κατανοούμε τις ιδιαίτερες ανάγκες των ζευγαριών που έρχονται σ' εμάς. Κι εσείς αντιλαμβάνεστε από την πρώτη στιγμή ότι το πρόβλημά σας θα βρει λύση. Και βρίσκει. Στο ΕmΒΙΟ έχουμε τα υψηλότερα ποσοστά επιτυχίας στην εξωσωματική.

Tο EmBIO επιτυγχάνει τα επιθυμητά αποτελέσματα σε ποσοστό μεγαλύτερο 78% ή μεγαλύτερο ανεξάρτητα από την ηλικία της μέλλουσας μητέρας. Αν η ηλικία της γυναίκας πλησιάζει τα 50, εξασφαλίζουμε δανεικά ωάρια από νεαρές δότριες, με νόμιμες, απόλυτα ελεγμένες διαδικασίες.

Σε κάθε περίπτωση, φροντίζουμε να γεννηθεί υγιές το παιδί σας με προεμφυτευτική διάγνωση, ελέγχοντας, αν χρειαστεί, και το φύλο του.

Το EmBIO προσφέρει, με απόλυτη εμπιστευτικότητα, τη δυνατότητα της εξωσωματικής γονιμοποίησης και σε μόνες γυναίκες που επιλέγουν να δημιουργήσουν μια μονογονεϊκή οικογένεια.

Οι μητέρες ή τα ζευγάρια που έχουν γίνει γονείς χάρη στις κοινές μας προσπάθειες στο ΕmBIO έχουν να διηγηθούν μια ξεχωριστή εμπειρία. Δείτε κάποιες από αυτές τις ζωντανές μαρτυρίες και επικοινωνήστε μαζί μας για δωρεάν online συμβουλευτική συζήτηση.