Μικρογονιμοποίηση ICSI - IMSI
Η μικρογονιμοποίηση ICSI είναι μια μικροεπεμβατική μέθοδος στο ωάριο, κάτω από ένα πολύ ισχυρό μικροσκόπιο. Κατ’αυτήν ανοίγεται μία οπή στη διαφανή ζώνη του ωαρίου (περίβλημα ωαρίου) και με τη βοήθεια μιας μικροπιπέτας ένα μόνο σπερματοζωάριο εισέρχεται στο ωάριο. Η τεχνική της μικρογονιμοποίησης προτείνεται κατά κανόνα όταν:
- Υπάρχει σοβαρή ανδρική υπογονιμότητα, δηλαδή σε περιπτώσεις έντονης ολιγοασθενοσπερμίας (το σπέρμα περιέχει λίγα κινητά σπερματοζωάρια μετά την επεξεργασία)
- Τα σπερματοζωάρια δεν έχουν ακρόσωμα (τμήμα του κεφαλιού) και κατά συνέπεια δεν έχουν τα κατάλληλα ένζυμα για να διεισδύσουν στο ωάριο και να επιτύχουν γονιμοποίηση
- Τα σπερματοζωάρια εμφανίζουν εκτεταμένες συγκολλήσεις (τα σπερματοζωάρια ενώνονται μεταξύ τους με αποτέλεσμα να μειώνεται σημαντικά την κινητικότητάς)
- Έχουν προηγηθεί αποτυχημένες προσπάθειες με τη συμβατική εξωσωματική γονιμοποίηση IVF στις οποίες παρατηρήθηκε χαμηλό ποσοστό γονιμοποίησης
- Τα ωάρια έχουν διαφανή ζώνη πιο παχιά και σκληρή από το φυσιολογικό, γεγονός που εμποδίζει τη διείσδυση των σπερματοζωαρίων
Εσείς έχετε κάνει σπερμοδιάγραμμα;
Εντοπισμός της ατράκτου πριν τη μικρογονιμοποίηση (ICSI)
Τα ωάρια μετά την ωορηξία βρίσκονται στο στάδιο της μετάφασης II (M II ), στάδιο στο οποίο μία πυκνή σειρά ινιδίων και μικροσωληνίσκων διαμορφώνουν την μειωτική άτρακτο.
Η άτρακτος είναι σημαντική για τη διάταξη των χρωμοσωμάτων στο μέσο του κινητοχώρου και τον ακριβή διαχωρισμό τους κατά τη διάρκεια ανάπτυξης των εμβρύων. Ανωμαλίες στη δομή της ατράκτου μπορεί να σχετίζεται με αποτυχημένη ή/και ανώμαλη γονιμοποίηση, θάνατο του εμβρύου, αποβολή και κληρονομούμενες ασθένειες.
Η αρχιτεκτονική της ατράκτου και η δυναμική του δικτύου των ινιδίων μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να κατανοήσουμε τις αλλαγές που υφίστανται τα ωάρια και τα έμβρυα in vitro. Η άτρακτος είναι ένας πολύ εύθραυστος και ευαίσθητος μηχανισμός, και σε πρακτικό επίπεδο οι τεχνικές ορατότητας αυτής, μπορεί να αποδειχθούν αποτελεσματικές στη μείωση των βλαβών στα ωάρια κατά τη διάρκεια της μικρογονιμοποίησης.
Μελέτες έχουν δείξει ότι η απουσία ή η καταστροφή της ατράκτου σε ωάρια που βρίσκονται στο στάδιο Μ II, μειώνει σημαντικά το ποσοστό γονιμοποίησης και την αναπτυξιακή δυνατότητα των παραγώμενων εμβρύων. Κατά συνέπεια η παρουσία ή απουσία της ατράκτου μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν δείκτης βιωσημότητας και φυσιολογικής ανάπτυξης των εμβρύων.
Ενδοκυτταροπλασματική Εγχυση Μορφολογικά Επιλεγμένου Σπερματοζωαρίου στο Ωάριο (IMSI)
Στην τεχνολογία της Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής πολλοί παράγοντες έχουν επιπτώσεις στη δυνατότητα γονιμοποίησης των ωαρίων και ανάπτυξης των εμβρύων. Η ακεραιότητα του γενετικού υλικού (DNA) των σπερματοζωαρίων είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες.
Η χρήση του IMSI (ενδοκυτταροπλασματική έγχυση μορφολογικά επιλεγμένου σπερματοζωαρίου στο ωάριο) συμβάλλει στο να ελαχιστοποιηθεί η πατρική συμβολή στην αποτυχία της IVF, παρέχοντας τη δυνατότητα καλύτερης επιλογής των σπερματοζωαρίων που χρησιμοποιούνται για γονιμοποίηση των ωαρίων, με χρήση μικρογονιμοποίησης - ICSI.
Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία, η χρήση της τεχνολογίας του IMSI παρουσιάζει σαφές όφελος στην επίτευξη κλινικής εγκυμοσύνης (Bartoov et al., 2003, Berkovits et al., 2005, Hazout et al., 2006).
Η μέθοδος IMSI είναι μια μέθοδος επιλογής σπερματοζωαρίων βασισμένη στη μικροσκόπηση υψηλής ανάλυσης, που επιτρέπει τη μεγέθυνση (x 6000) των σπερματοζωαρίων και κατά συνέπεια τη λεπτομερή απεικόνιση της κεφαλής τους και την αξιολόγηση των «κενοτοπίων» που πιθανώς υπάρχουν. Με αυτό τον τρόπο γίνεται προεπιλογή των σπερματοζωαρίων, πριν από την γονιμοποίηση με χρήση ICSI και μόνο τα καλύτερα σπερματοζωάρια χρησιμοποιούνται.
