Εκπαιδεύεται το μωρό που θηλάζει ή όχι;
Δύο φίλες μου έδωσαν δύο διαμετρικά αντίθετες απόψεις και στάσεις ως προς το τι κάνουν όταν το μωρό τους κλαίει τη νύχτα για ζητώντας να θηλάσει. Η μία μου είπε ότι, επειδή ένιωθε ότι θα τρελαινόταν από την αϋπνία, όταν άρχισε το μωρό να κλαίει το βράδυ, έκανε την καρδιά της πέτρα, το χάιδεψε, του είπε ήρεμα ότι δεν είναι ώρα να φάει και το κοίμισε. Το μωρό συνήθισε να κλαίει πάλι νωρίς το πρωί, οπότε και η Νο 1 φίλη το θηλάζει, έχοντας εξασφαλίσει κάποιες λίγες ώρες νυχτερινού ύπνου.
Η Νο 2 φίλη μου είπε ότι δεν μπορεί να μην δώσει στο παιδί της να θηλάσει όποια ώρα και να είναι το βράδυ, αιτιολογώντας την απόφασή της ως εξής:
"Η Φύση είναι σοφή. Τα μωρά είναι πολύ ευάλωτα το πρώτο διάστημα της ζωής τους. Το κλάμμα της πείνας είναι ο σοφός τρόπος για να αυτοπροστατεύονται. Αν δεν μπορούν να αναπνεύσουν σωστά, αν κάτι δεν πάει καλά, επειδή πεινούν κάποια στιγμή και κλαίνε, η μαμά τα προσέχει και φροντίζει όποιο πρόβλημα υπάρχει. Στα νεογνά υπάρχει ένα σημαντικό ποσοστό θνησιμότητας που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε. Επομένως το σωστό είναι να αφυπνιζόμαστε και το μωρό και η μαμά όταν υπάρχει λόγος.
Όταν "εξηγείς" στο μωρό ότι δεν είναι ώρα να φάει, το μωρό δεν παύει να πεινάει. Απλώς απογοητεύεται και θεωρεί ότι το παραμελούν. Έτσι, από την κούνια, μαθαίνει ότι δεν μπορεί να εμπιστεύεται, να αφήνεται, να ανοίγεται σε κάποιον άλλο, αλλά ότι είναι μόνο. Κι όταν ακόμα μαθαίνει να μην κλαίει το βράδυ, δεν σημαίνει ότι παύει να πεινάει. Δηλαδή, αυτή η τακτοποίηση βολεύει τους μεγάλους, αλλά όχι το μωρό. Και πόσο θα κρατήσει αυτή η κατάσταση; Λϊγους μήνες. Ό,τι κάνουμε εμείς οι μαμάδες το πληρώνουμε αργότερα, όταν θα έχουμε μπροστά μας έναν χαρακτήρα που δεν μας εμπιστεύεται. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτό που προσπαθούμε να "εκπαιδεύσουμε" δεν είναι ένα άγραφο κουτί, αλλά ένας ήδη υπάρχων χαρακτήρας, ο οποίος έχει αρχίσει να διαμορφώνεται από την κοιλιά μας στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, από τα ερεθίσματα που έχει πάρει. Υπάρχουν μωρά που δεν κλαίνε τη νύχτα επειδή όντως δεν χρειάζονται να φάνε τότε. Αυτό είναι μια άλλη ιστορία".
Η φίλη Νο 2 πιστεύει πάντως ότι όντως εκπαιδεύεται το μωρό που θηλάζει μέσα στη νύχτα. "Όταν το μωρό κλαίει και του δίνουμε θετική σημασία, δηλαδή, ανταποκρινόμαστε στο κάλεσμά του, το μωρό μαθαίνει να επικοινωνεί, ότι έχει τη δυνατότητα να ζητήσει κάτι και να το πάρει από τη μαμά του. Αυτό είναι πολύτιμο στη διάπλαστη ενός θετικού χαρακτήρα τόσο νωρίς στη ζωή του παιδιού".
Αυτά μου είπαν οι δύο φίλες. Η επιλογή είναι σίγουρα στην κάθε νέα μαμά.
