Είναι κληρονομική η υπογονιμότητα;
Πολλές γυναίκες αναρωτιούνται αν είναι κληρονομική η υπογονιμότητα. Αν η μητέρα σου είχε δυσκολευτεί να συλλάβει, ίσως αναρωτιέσαι αν αυτό είναι κάτι που μπορεί να έχει να επηρεάσει και τη δική σου γονιμότητα.
Σύμφωνα με τον Δρ. Θάνο Παράσχο, υπάρχει πράγματι κληρονομικότητα στην υπογονιμότητα. Οι πιθανότητές σου να συλλάβεις μπορεί να επηρεάζονται από το πόσο γόνιμη ήταν ή δεν ήταν η μητέρα σου. Το οικογενειακό ιστορικό μετράει σε αυτήν την περίπτωση, γι’ αυτό εξάλλου και το λαμβάνουμε υπόψη όταν μελετάμε τις πιθανές αιτίες υπογονιμότητας κάθε γυναίκας που μας επισκέπτεται, επειδή δυσκολεύεται να συλλάβει.
Ποια είναι τα πιο συχνά όμως τα κληρονομικά προβλήματα που ίσως κληρονομήσει μια γυναίκα από τη μητέρα της και μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τη γονιμότητά της; Ο Δρ. Θ. Παράσχος αναφέρει τα 4 πιο συχνά από αυτά:
Πολυκυστικές ωοθήκες
Το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών επηρεάζει αρνητικά την ωρίμανση των ωαρίων και την ωορρηξία και δημιουργεί διαταραχές στην περίοδο. Είναι συνηθισμένη αιτία υπογονιμότητας, όμως υπάρχουν τρόποι αντιμετώπισης, με αποτέλεσμα οι περισσότερες γυναίκες που έχουν πολυκυστικές ωοθήκες να καταφέρουν να συλλάβουν με τη βοήθεια του ειδικού στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι σε κάποιες περιπτώσεις θα χρειαστεί να προχωρήσουν σε εξωσωματική γονιμοποίηση. Υπάρχει κληρονομική συσχέτιση, πράγμα που σημαίνει ότι, αν το έχει η μητέρα, μπορεί να το έχει και η κόρη.
Ενδομητρίωση
Πρόκειται για μια περίπτωση σιωπηλής νόσου, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την υπογονιμότητα, την οποία και πλήττει. Μια γυναίκα μπορεί να χρειαστεί να διερευνήσει αν έχει ενδομητρίωση, εφόσον έχει υπερβολικό πόνο στην περίοδο και κατά τη διάρκεια του σεξ, αλλά και πόνο στη λεκάνη, στη μέση και στην πύελο. Στην περίπτωση της ενδομητρίωσης, ο ιστός από το ενδομήτριο εναποτίθεται σε μέρη της πυέλου που δε θα έπρεπε.
Οι εστίες ενδομητρίωσης αντιμετωπίζονται χειρουργικά, αφού διαγνωστούν λαπαροσκοπικά. Είναι πολύ πιθανό μετά από το χειρουργείο να μείνει μια γυναίκα έγκυος, αν και σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί να προχωρήσει σε εξωσωματική.
Στην ενδομητρίωση, η κληρονομική προδιάθεση περνά από τη μητέρα στην κόρη. Η διάγνωση της ενδομητρίωσης δεν ήταν εύκολη στο παρελθόν, αλλά σήμερα καταλήγουμε στο συμπέρασμα αυτό, εφόσον η μητέρα κάποιας ασθενούς είχε παρόμοια συμπτώματα και αντιμετώπισε επίσης δυσκολίες να συλλάβει.
Ινομυώματα
Δεν πλήττουν ακριβώς τη γονιμότητα, αλλά σίγουρα μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα, αν είναι μεγάλα σε μέγεθος και σε σημείο που μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά μια εγκυμοσύνη. Κι αυτό επειδή έχουν την τάση να μεγαλώνουν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Τα ινομυώματα είναι πολύ συχνά στις γυναίκες, αλλά μια γυναίκα με κληρονομικότητα (που η μητέρα της είχε ιστορικό ινομυωμάτων), έχει ακόμα πιο αυξημένες πιθανότητες να παρουσιάσει και η ίδια.
Τα καλά νέα είναι ότι διαγιγνώσκονται και αντιμετωπίζονται εύκολα, όταν χρειάζεται, χάρη στις νέου τύπου επεμβάσεις. Εδώ αξίζει να τονιστεί ότι, παρόλο που είναι σημαντικό να αφαιρούνται πριν μεγαλώσουν πολύ, δε χρειάζονται όλα τα ινομυώματα να αφαιρεθούν χειρουργικά.
Πρόωρη εμμηνόπαυση
Εδώ οι γυναικολόγοι κρούουν το κώδωνα, εξηγεί ο Δρ. Παράσχος. Αν μια γυναίκα γνωρίζει ότι η μητέρα της μπήκε πρόωρα στην εμμηνόπαυση, δηλαδή πριν τα 40, είναι πολύ πιθανό το ίδιο να συμβεί και στην ίδια. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να έχει κατά νου να μην καθυστερήσει την τεκνοποίηση, διότι, αν μπει κι εκείνη πρόωρα στην εμμηνόπαυση, θα σημαίνει ότι θα ξεμείνει πιο γρήγορα από ωάρια.
Φυσικά ποτέ δεν είναι βέβαιο πότε θα μπει στην εμμηνόπαυση μια γυναίκα. Οι γυναίκες όμως με κληρονομική προδιάθεση (οικογενειακό ιστορικό πρόωρης εμμηνόπαυσης) καλό είναι να σκεφτούν το ενδεχόμενο κατάψυξης ωαρίων πριν την ηλικία των 37, αν δεν είναι εφικτό να γίνουν νωρίς μητέρες, καταλήγει ο Δρ. Θάνος Παράσχος, ειδικός στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή.
Διαβάστε περισσότερα για την υπογονιμότητα.
